ആദ്യം കാറ്റു വന്നു; പിന്നെ മഴയും. വേനലിന്റെ തീക്ഷണതയില് നിന്നും മഴയുടെ കുളിര്മ്മയിലേക്കുള്ള പ്രകൃതിയുടെ ചുവടുമാറ്റം. മണ്ണിന്റെ മണം അറിഞ്ഞുതുടങ്ങി. ഉണങ്ങികിടന്ന മണ്ണില് പുതുമഴ വീണ്, ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തിനൊപ്പം ആ മണവും ഒഴുകി.

മഴ കനത്തുവരുന്നു. ഇലകളും പൂക്കളും ചിരിച്ചു. ഒരു നനഞ്ഞ കാക്ക വൃക്ഷക്കൊമ്പില് ഇലകള്ക്കടിയിലിരുന്നു ചിറക് കുടയുന്നു. മഴവരും മുന്പ് അത് കൂടുകൂട്ടാന് മറന്നതോ, അതോ ഇവിടെ പെട്ടുപോയതോ..
എന്തൊരു സുഖമാണ് ഈ മഴ.. എത്രകണ്ടാലും മതിവരില്ല; എത്ര നനഞ്ഞാലും കൊതിതീരില്ല. പണ്ട് പ്രൈമറിക്ലാസ്സില് മഴ പെയ്യുന്നത് എങ്ങനെ എന്നു പഠിച്ചത് പെട്ടെന്നു ഓര്മ്മയില്വന്നു. ആ ശാസ്ത്രമാണോ മഴ. അതോ ഒരു കവിതയില് വായിച്ചതുപോലെ, മേഘങ്ങള് നിറകുടവുമായിവന്ന് വെള്ളം തളിച്ചാണോ മഴ പെയ്യിക്കുന്നത്. എന്തൊരു കവിഭാവന, അല്ലെ..?
കണ്ടുകണ്ടിരുന്നപ്പോള് തോന്നി, മഴ പെയ്തു തോരുകയാണോ. അതെ, ഇപ്പോള് മരം പെയ്യുകയാണ്. വാഴയിലയില് നിന്നും വെള്ളത്തുള്ളികള് ഒഴുകി മണ്ണിലേക്ക് പതിച്ചു; സ്ഫടികത്തുള്ളികള്പോലെ. ഞാന് പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി. എന്റെ കണ്പീലിയിലും വീണു ഒരു മഴതുള്ളി.